آدمیزاد که تنها شد به هرچیزی که دم دستش باشه متوصل میشه تا تنهایی اش را پر کنه.
(منظور از تنهایی بی هدفی و بی معنایی زندگی برای شخص است)
زمانی که هدف و معنایی نباشه شخص دچار بی حوصلگی شده و سپس به سمت هرچیزی که اون رو از احساس پوچی دور کنه میره و درنتیجه انواع اعتیاد پیش میاد، از آنجایی هم که در این روز ها هزار جور زمینه برای حواس پرتی ایجاد شده، اگر افراد خودشون رو هوشیار نگه ندارن به راحتی میتونن از اصل خود دور بمونن و به پوچی دچار بشن.
 
همزمان با این فکر ها این متن رو میخوندم که باعث شد دست و پا شکسته از این موضوع بنویسم.

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها